| 17e dag Cérons - Lesperon 121 km. |
|---|
|
Geen ontbijt genomen, om half acht zaten we al op de fiets, na de brug over de rivier Garonne komen we door de bossen van Les Landes, voorlopig zonder heuvels. Een dunbevolkt gebied, de kleine dorpjes liggen ook ver uit elkaar. De meeste mensen werken hier in de bosbouw.
In Illats brood gekocht, en wie zagen we weer in Landiras, onze Vlaamse vrienden. Af en toe wat regen, we hadden een stevig tempo, net de T.G.V. trein dwars door Les Landes.
In Moustey kerkje St.Martin van binnen bekeken wat kaarten gekocht, één winkel, en buiten stond een jongeman oesters te verkopen. Koffie gedronken in restaurant "Le Haut Landais"is van een nederlands echtpaar Nooy uit Amsterdam. Vroeger in de Westerstraat in de Jordaan gewoond.
Zomers erg druk 's winters van iedereen verlaten, tijdens het gesprek kwamen Mieke en Bas tot de ontdekking, dat ze dezelfde persoon kende en woont op de brouwersgracht. "Toeval bestaat niet"
We hebben zeker 50 K.M. gefietst, over lange rechte wegen, gelukkig om en om op de kop gefietst.
We dachten te slapen in Onesse te Laharie, maar alles gesloten. Het volgende dorpje Lesperon, daar was wel wat open hotel "Paris-Madrid", weer hetzelfde ritueel, goed van eten en drinken.
|
| 18e dag Lesperon - Carresse 80 km. |
|---|
|
Het weer zag er goed uit, en men zegt bij helder weer zijn de Pyreneeën hiervandaan te onderscheiden. Het laatste stuk van Les Landes. Langzaam kwam de trein weer op gang, veel bossen en ook velden met asperges.
Bij Taller zagen we nog houtskoolstokerijen, op naar Dax om te kijken of er post voor ons zal zijn.
Renate heeft nog een reetje gered, heel jong, die kon niet weg vanwege een hek. Stoer opgepakt, en aan de andere kant van de weg neer gezet.
Op tijd in Dax. Mieke 1 brief en ik van Inge en Marieke. Nienke zat op Bonaire en Kees zijn brief, helaas niet.
Bij een kop koffie, hebben we genoten van de post, wel 3 of 4 keer gelezen. Dax zag er niet zo gezellig uit, enge figuren bij het postkantoor, dan maar door, in de buurt van Bénesse - Les Dax ons brood opgegeten, na een stevige klim.
In Peyrehorade geld uit de muur, gestopt in "Sorde L'Abbaye"een oud klooster, met een romaanse abdijkerk ±13e eeuw. Foto's gemaakt, kaarten gekocht. En weer zagen we de Belgen.
Onderweg veel kiwi fruitgaarden, wat opviel veel franse mannen met het bekende alpine petje. We komen in het franse Baskisch gedeelte.
Toch weer een hotel "hotel Tissier"gevonden, niet moeilijk er was er maar één. En wie zaten daar de vlamingen, het eten was slecht, ei en vis vies. Vandaag maar één keer verkeerd gereden, en dat was in St.Vincent de Paul. Jammer dat we het kloostercomlex niet hebben bezocht.
Nel Elenbaas gebeld was jarig vandaag dus 15 juni.
|
| 19e dag Caresse - St. Jean Pied de Port 60 km. |
|---|
|
Slecht geslapen, veel liggen nadenken over de telefoon gesprekken. In Nederland gaat het leven door, en de spanning in Leiden is groot, zou het lukken.
Ontbijt in het café is ook van alles te verkrijgen, de krant, gasflessen noem maar op.
Het gebied wordt heuvelachtiger, de huizen zien er verzorgder uit. 1e Rustplaats St.Palais, een typisch frans Baskisch plaatsje, museum bezocht over de oude pelgrimsroute.
Richting Ostabat, een dorpje waar vroeger 3 grote pelgrim's routes tezamen kwamen vanuit Parijs, Vizelay en Le Puy. Nog een heel oud kasteel bekeken, vervallen, was vroeger een opvanghuis voor pelgrims, nu een opslagplaats van een boer.
Van deze plaats een steen meegenomen voor Cruz de Ferró. Een zeer pittige klim naar Larceveau, alvast een test voor morgen. Koffie gedronken in St.Jean le Vieux, kerkje bekeken. Nu zie je al veel meer de schelp, als teken in de muur.
Via een wandelroute naar St.Jean Pied de Port, druk, veel wandelaars, een echt toeristische plaats. We werden al direct aangeklampt door een Nederlander, wist een goedkoop adres voor ons.
Wij zijn één huis verder gegaan, heel oud, beneden nog een timmerwerkplaats en boven slapen. Chambre Privé. Vriendelijke mensen, leuk oud baasje met zijn Baskische pet. Mooie wandeling en foto's gemaakt, bij de brug waaronder de Nive stroomt. Leuk en mooie stad, langs en onder de Porte St.Jacques gelopen, voor de lopers komt nu het zwaarste deel van de reis. Ook voor de fietsers. Mieke was wat zenuwachtig.
|
| 20e dag St. Jean Pied de Port - Erro 45 km. |
|---|
|
Knus geslapen, een heel oud houten ledikant, het huis kraakte aan alle kanten. We kregen ons ontbijt geserveerd in de mooie kamer, vol met foto's van kinderen en kleinkinderen.
Ontbijt met eitje op verzoek. We waren alle 4 wat stil, wat staat ons te wachten, een klim van 30 K.M. met stukken er tussen door met een stijging van 10%.
Fietsen nog even na kijken, en daar gingen we dan, rustig achter elkaar, we werden al snel ingehaald door 2 Denen, wij hadden een rustig tempo van ± 7 of 8 K.M. per uur. Prachtig groen landschap met bosjes en weiden. De huizen waren hier veel groter en veel meer planten aan de huizen.
1e Plaats Arneguy, geen koffie jammer, we weten dan dat we nu nog een paar uur op koffie moeten wachten. Dit was ook de Spaanse grens. Langs Valcarlos, en nu nog 16 K.M. naar Roncesvalles,onderweg kregen we nog wat tips van Joris, af en toe een stop om wat bij te komen en wat water te drinken.
Van een paar Spanjaarden kregen we applaus, ze hadden bewondering voor ons.
En dan zie je de top 1057 mtr. hoog aankomst Roncesvalles, met een monument van Roeland, de trouwe paladijn van Karel de Grote, die hier gesneuveld zou zijn. Er staat een moderne kapel, tevens komt de wandelroute Napoléon weer bij de weg.
Wat een uitzicht, dat hebben we zelf toch gedaan. Eerst wat uitgerust en genoten van het uitzicht.
Bovenaan een groot hospituin 12e eeuw met een kloosterkerk, de St.Jacobs kapel in nog het meest oorspronkelijke.
Ons brood opgegeten, naar huis gebeld, enthousiast verteld over het behalen van de top, ik wilde op dat moment naar huis, en kreeg een gevoel waar doe ik dit voor.
Daarna een heerlijke afdaling, veel te hard en Renaat maakte me toch een val, schaafwonden, gezicht kapot. Hij had last van zijn pols. Maar toch langzaam verder tot Erró, wij hadden besloten om bij elkaar te blijven.
Geslapen in hotel "Erró", wij ontmoetten een Nederlander die alweer op de terugreis was. ( En wij moeten nog 700 K.M.).
Lekker ons wat opgeknapt, dorpje bekeken, het hotel was erg schoon eten prima, Renaat was wat stil, last van zijn pols.
Er liepen wel 3 of 4 honden rond, jammer ze konden niet mee.
Na de voetbal gingen we heerlijk slapen.
|
| 21e dag Erró - Estella 88 km. |
|---|
|
Wat ons gisteren opviel, je kon niet meer mis rijden overal gele tekens, op paaltjes en langs huizen zag je ook veel schelpen.
Vertrektijd 9 uur, volop zon, de verwachting was ook 30 graden.
We begonnen met een klim van 4 K.M.. Richting Pamplona, dwars door het Navarra gebied, bosrijk, langszaam wordt het landschap droger en minder groen.
In Pamplona afscheid van onze Vlaamse vrienden, zij naar het ziekenhuis en wij naar de kathedraal.
Pamplona is vooral bekend vanwege de feesten van San Fermin, dan worden de stieren in de straten losgelaten richting Arena. Drukke stad, een Baskenstad, de kathedraal + klooster, er was ook een Museum Diocesana bij, hebben we ook bekeken. Prachtige gotische bouw, daarna boodschappen, kaarten gekocht. En daar ging de telefoon Joris, einde van hun reis. Renaat zijn pols was gebroken, moest in het gips.
Jammer dat je op zo'n manier afscheid moet nemen, vooral Joris had er jaren naar toe geleefd, en dan dit.
Wij toch verder, het was erg warm, via Cizor Menor, richting Puente la Reine. Onderweg mijn cap verloren, we hadden een behoorlijke snelheid, en ik durfde niet te stoppen, vaarwel cadeautje van Nienke.
Over de heuvels, langs de kalium winning.
Enkele kilometers verder een acht hoekig kapel uit de 12e eeuw, wat een rust en zo mooi na al de eeuwen.
In Puenta La Reina, staat een metalen beeld van een pelgrim, een eerbetoon. Via de hoofdstraat naar de Jacobskerk, maar gesloten. Aan het eind van de Rua Mayor loopt de weg over de 900 jaar oude brug over de Rio Arga.
Wat gedronken, en toch nog naar Estella, was heel warm.
Via Manéru, hier staat een stenen pelgrimskruis.
Aankomst Estella, schitterend plaatsje, smalle straten, balcons vol met bloemen en toch weer een bed gevonden, geslapen in hotel St.Andres 's avonds nog gewandeld, ijsje gegeten, restaurant gevonden.
Johannes van Dam zou het cijfer 3 geven, maar we hebben gegeten.
We waren moe van de warmte, voor het slapen Nel van Hell nog gebeld.
|
| 22e dag Estella - Navarrete 62 km. |
|---|
|
Het zou vandaag weer heel warm worden dus verstandig zijn en niet te ver of te lang doorfietsen.
Mieke had haar dag niet, tassen verkeerd ingepakt dingen vergeten, ze had wel naar huis gewild, gisteren toch te veel gedaan en de warmte.
Als 1e Monasterio de Irache, één van de oudste kloosters van Navarra, bekend van de Gregoriaanse gezangen.
Langs het pad gratis water en wijn tappen, niets genomen het was nog veel te vroeg. Wat een rust, er waren nog 3 wandelaars, die liepen ± 25 K.M. per dag. Kwamen uit Oostenrijk en waren begonnen in Roncevalles.
Langs de berg Montejurra bekend van de Carlisten voor hun jaarlijkse bij eenkomsten.
Een koffiestop in Los Arcos, enig plaatsje, warme cakejes gekocht. Supermarkt, Plaza Santa Maria, maar de kerk was gesloten, veel wandelaars tegengekomen.
Wel een stempel gehaald bij een Belgisch echtpaar, die een refugio leidde. Over de heuvels naar Viana, lunchstop onder de bomen, we zaten niet alleen, er was nog een grote familie vanuit Italië, maar zij hadden wel een bezemwagen mee.
Voorbij de Navarrastreek en nu kwamen we in de vriendelijke landstreek van Rioja.
Door Logronô was bijna goed gelukt, 2x vragen kwamen we op een nieuw geasfalteerde weg, klim van 2 K.M.
Blij dat we eraf waren, een Fonda gevonden in Navarrete. De kerk La Asunciôn 16e eeuw, was gelukkig open, er was nog een oude pelgrimsroute door de stad, onder bogen en poorten door. Een waterdrinkbak als een jacobsschelp.
In Fonda Cariosa moesten we vroeg eten, i.v.m. de voetbalwedstrijd Spanje !!!!!!, de spanjaarden verloren deze wedstrijd.
Dus vroeg slapen.
|
| 23e dag Navarrete - San Juan d'Ortagne 95 km. |
|---|
|
Gisteren zagen we onderweg veel kleine bedevaarts kapels en kerken en veel oude ruïne's van pelgrims herbergen.
Vroeg op, 's morgens is de warmte nog vol te houden. Wij kregen als aandenken een munt met de afb. van St.Jacob erop.
Een leuk en lief gebaar, komt bij mijn verzameling.
We begonnen al met een klim van 7 K.M. richting Santo Domingo de la Calzada. Eerst nog door Nàjera, dit stadje ligt tegen een rood bruine rotswand.
Santo Domingo de la Calzada de kathedraal van ±1160, de gotische en Romaase stijlen sluiten perfect op elkaar aan. In de kerk een levende haan en kip, daar zijn verschillende legendes over. Mooi om te zien, veel over gehoord. Koffie gedronken, boodschappen gedaan.
In de Promenade langs de oude weg, ligt de Camino afgebeeld.
Boven op de kerk, daar waren toch mooie ooievaars. Foto's gemaakt en op naar Belorado, vriendelijk plaatsje, met een rond dorpsplein, stempel gehaald bij een refugio, daar was een dame uit Winterthur, ik kreeg het even te kwaad, ik verlangde naar Turbach. Zij had de spaanse Camino gelopen, Bon Camino.
Broodje gegeten, toen besloten om het drukke auto verkeer te vermijden, en over de oude Camino naar San Juan de Ortega te gaan.
Wel een slechte weg, maar heel rustig, prachtige veldbloemen, de zijkanten waren net bloemenborders.
2 Fietsers kwamen ons tegemoet, zij waren al op de terugweg, 5000 K.M. op de fiets, waarom! Zij zei: De pelgrims vroeger hadden het slechter en dan alles lopend. Deze mensen straalde, 's morgens hadden ze gehoord dat ze voor de 1e keer Opa en Oma werden.
Toch gaan slapen in het klooster, op één voorwaarde als er geen T.V. was, zouden we doorfietsen. (er was T.V.)
In de Romaanse kerk, was een trouwerij, dus dat was smullen.
Wat zien die spaanse Dames en Heren er goed verzorgd uit.
Buiten nog wat zitten schrijven, pilsje, wat is het heerlijk om buiten te zijn.
Deze dag was zo mooi, door de verschillende kleuren, het landschap niet zo dor, veel groen, en af en toe onder de bomen fietsen.
Waar zullen we eten, dat zien we wel, om 8 uur werden we geroepen door Pater José Maria, voor de gezamelijke knoflooksoep, de pastoor hield een speech. De verbroederings maaltijd.
Er zaten Franse, Duitse, Spaanse, Hollanders en Australiers aan tafel, heerlijke soep, met elkaar wat over de Camino gesproken.
± 40 mensen sliepen hier.
Mieke kon naar Nederland - Korea kijken, en ik werd via mijn mobi door Ferry op de hoogte gehouden. 5-1
's Nachts was net het Groot Pelgrims Nacht Orkest. Voor mij was dit één van de mooiste avonden.
|
| 24e dag San Juan de Ortega - Castrojeriz 79 km. |
|---|
|
's Morgens om half vijf, de eerste lopers maken zich al gereed voor hun nieuwe dagtocht. Wij wat later, alles op je tenen, zó klaar.
We kregen nog koffie in de keuken bij Pater José Maria, hij vond dat we veel te veel op één dag deden, langzaam, langzaam, lekkere koffie, een hand, een zegen en een tik op de wang, rustig dames.
En weer verder over de Camino, buiten was het fris, trui aan. Veel bomen en groen onderweg. Richting Burgos
Direct naar de kathedraal in Burgos, koffie met, wij hadden besloten om en om de kerk te bezichtigen, toch wat geleerd om de fietsen in een grote stad niet onbeheerd te laten. De koepel vormt een rasterwerk van fijne steenboogjes, een prachtige kerk, met verschillende stijlen.
Weer verder door de rijk versierde Puerta de Santa Maria, via eindeloze graanvelden met veel papavers. Het gebied wordt Tierra de Campos genoemd. In Villan diego zijn enkele oude holwoningen, daar wordt niet meer ingewoond, alles als opslagruimte.
Via San Anton ruïne, een oude abdij, de weg loopt onder de bogen door, rechts in de muur bevinden zich twee nissen, waar vroeger de pelgrimgangers brood en wijn kregen.
In Castrojeriz een lief plaatsje, een burcht boven op de heuvel. Er zijn hier 4 kerken, dus vanmiddag aan de wandel, of zijn ze al gesloten.
Er is een groot feest, ter ere van geboortedag San Juan.
Gezellig hotel El Meson, erg druk, ook diverse lopers. Wat gelopen door het dorp, stempel gehaald in de kerk Santa Maria del Manzano, ik was daar helemaal alleen, met prachtige achtergrond muziek.
Pilsje gedronken, boekje gelezen, er kwamen nog steeds lopers en fietsers binnen. We werden uitgenodigd om bij Gerard uit Goor, en een duitser aan tafel te komen. Gerard had het heel veel meegemaakt in zijn leven, hij had een belofte gedaan, de tocht heen en weer te lopen.
De duitser kwam uit Stuttgart, liep het laatste stuk, al voor de derde keer. Leuk om met medepelgrims te praten.
Slapen, vergeet het maar, de kermis ging tot heel laat door, de hele nacht hoorde wij "La Copa de la Vida". (stond nr.1 in de tophit.)
|
